کاش در زندگی مثل شجاع خلیل‌زاده نباشیم

ورزش‌مدیا: کاش در زندگی مثل شجاع خلیل‌زاده نباشیم؛ از آنهایی که معرفت‌شان بند منفعت است و رفاقت‌شان بوی عفونت می‌دهد. تا دیروز از پرسپولیس تا الاهلی قطر و تیم ملی مدام قربان صدقه کنعانی می‌رفت، حالا اما برای خلاصی خودش گاف هم‌تیمی سابقش را توی بوق می‌کند: «تا ما اشتباه می‌کنیم همه جا پر می‌شود، اما بازیکن تیم دیگر اشتباه بزرگتر از ما مرتکب می‌شود و هیچ‌کس چیزی نمی‌گوید.» آهای کسانی که امروز دست شجاع دور گردن‌تان است؛ فردا هم نوبت شماست. برای یک «فروشنده» دیر و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد.

کاش در زندگی مثل شجاع خلیل‌زاده نباشیم؛ از آنهایی که «هر کی بریزه شادونه، فکر می‌کنند خداشونه»! تا دیروز از راه دور برای محمدرضا زنوزی خط و نشان می‌کشید که اسم پرسپولیس را درست در دهانت بچرخان، اما حالا مالک تراکتور را روی سرش گذاشته و حلوا حلوا می‌کند، در مصاحبه‌های پررنگ آمیخته به تملقش حرف‌هایی می‌زند که پسر شرم دارد در مورد پدر بگوید. آقای کاپیتان بعد از همین بازی با چادرملو نطق فرمودند: «به قول آقا زنوزی رسانه‌های رنگی فقط می‌خواهند تراکتور را بزنند.» بله خب؛ کارشناس تلویزیونی تبریز خوب است که تابستان نودوشش روی آنتن زنده رسما گفت: «خلیل‌زاده  با پرسپولیس تبانی کرد و بعدش به این تیم پیوست.» زمین‌بوسی چه کسانی را می‌کنی بنده خدا؟ اصلا در مقابل چی؟ می‌ارزد

کاش در زندگی مثل شجاع خلیل‌زاده نباشیم؛ از آن قماش که برای کارهای خرد و خفیف خودشان، فاکتورهای نجومی صادر می‌کنند: «کار ما که زیر پرچم تیم ملی بازی می‌کنیم، هیچ فرقی با آن سرباز لب مرز ندارد.» بله خب؛ احوال شما با دستمزد چندده میلیاردی و زندگی لاکچری و پرواز اختصاصی و شهرت و رسانه و ماساژور و خدم و حشم و حواله، چه فرقی دارد با آن پسر جوانی که در سرمای سه صبح، تک و تنها رودررو با بالاترین خطرها بالای برجک پست می‌دهد تا خط به گوشه این سرزمین نیفتد؟ خداوکیلی خجالت نمی‌کشید از زدن این حرف‌ها؟  شرم نمی‌کنید از این که توپ‌بازی خودتان را آن هم با این همه نازکش، در کنار جان‌فدایی سربازان وطن می‌گذارید که همین امسال لب مرز چندده نفرشان را به تلخ‌ترین شکل ممکن از دست دادیم؟ الحق که موجودات غریبی هستید. البته اگر منظورتان از مرز، مرز توهم و قباحت باشد، حق با شماست؛ دیرزمانی است با سرعت نور از آن گذشته‌اید…